Dag 5 dierendag, de huskytocht

30 januari 2020 - Jyväskylä, Finland

Iedere dag is zo bijzonder dat het me verbaasd dat de dag erna weer zo bijzonder is. Vandaag beginnen we met een huskyslede tocht. Als we aankomen krijgen we eerst instructies. Daaruit begrijp ik dat we zelf de slee gaan besturen! Die zag ik niet aankomen. De honden staan al ongeduldig te blaffen als we bij de slee aankomen. Het zijn 2 persoons sledes. Kiki wil met mij. Er is 1 gezin met 5 personen en de dames durven de slee niet te besturen, dus Ravi gaat met een van hen. Omdat we met oneven zijn had de organisatie bedacht dat In de slee van Kiki een derde persoon bij mocht. Was dat gezellig! Ik ga als eerst aan het 'stuur'. Rene en Kiki zitten op een dekentje en dan er weer onder tegen de kou. Het was ook koud vanmorgen, het sneeuwde en waaide. Wij hebben de laatste slee. De sterkste slee met 6 honden. De anderen hadden er 5. De honden kunnen niet wachten en op het moment dat het touw los wordt gemaakt gaan ze er als een speer vandoor. Ik hoop maar dat ze weten waar naar toe want alle andere sleden waren uit beeld. 

Daar gingen we door een spoor waardoor de honden de weg niet kwijt konden raken. Het was relaxt op de slee. De honden doen het werk. De weg is duidelijk. Toch was het remmen nog wel een dingetje! Als je wilde remmen dan moest je met 2 voeten op een ijzeren hendel met tanden aan de onderkant gaan staan. Die ging dan in de sneeuw en dan konden de honden niet meer verder. Daar waren de honden het alleen niet mee eens. Ze willen eigenlijk alleen maar door. Ik moest dan dus met 2 voeten op de hendel gaan staan, de slee een beetje optillen zodat de hendel goed in de grond bleef zitten. Dat stukje ging nog goed. Maar dan bleven de honden springen om de slee weer in beweging te krijgen en als ze dat lang genoeg vol hielden dan lukte het ze om mij met hendel zover uit de sneeuw te krijgen dat we toch weer verder gingen ook al was het niet de bedoeling. We gingen dan niet hard omdat de hendel nog wel in de sneeuw schraapte, maar ze probeerden wel de slee voor ons in te halen. Ravi stond op de slee voor ons en die ving dan de honden en pakte het touw vast zodat ze niet verder konden. Toen Rene op de slee stond kregen de honden het niet meer voor elkaar! Bij mij is het ze 2 keer gelukt. 

Als we berg op gingen moesten we de honden een beetje helpen, door met een voet mee te stappen en in de bochten door te hangen. Een van onze reisgenoten ging zo goed hangen dat hij van de slee af kukelde. De slee met honden en zijn vriendin ging ervandoor. Wij zagen hem alleen ineens achter de slee aan rennen. Gelukkig heeft de reisbegeleiding ervaring, zij zijn op de slee gesprongen en hebben deze gestopt. Het zag er grappig uit, maar zijn vriendin was wel even heel bang. 

Halverwege de tocht hebben we lunch gekregen in een vuurhut midden in de natuur. Een broodje worst op het vuur verwarmd met koffie of thee van het vuur. In de pauze hebben alle honden een knuffel van Kiki gehad, allemaal zijn ze lief tegen mensen. Bijzonder dat deze honden zo vertrouwd zijn met mensen dat ze genieten van de aandacht! Daarna mocht ik met Kiki in de slee en 'reed' Rene. Dat was ook superleuk! Het was een mooie tocht door het witte landschap van lapland. Deze mooie beelden ga ik nooit meer vergeten.

Terug bij de start mochten we even bij de puppies kijken. Deze waren 3 maanden oud en superschattig. Net toen we dachten dat dit het was ging het hek open en mochten we ze vasthouden. Ze zijn in de fase dat ze moeten socialiseren met mensen. Ze laten er dus zoveel mogelijk mensen mee knuffelen zodat ze zo lief worden als de honden voor de slee.

Voor de slede liepen  alleen de reutjes. De eerste honden zijn de slimme honden. Zij weten de weg. In de tweede rij staan de snelste honden en in de derde rij de sterkste honden. Ze kunnen 20 kilometer lopen  zonder pauze. 40 kilometer per dag. Alaska husky's  staan voor de slee omdat deze niet stoppen met lopen. De syberische husky's  kunnen ineens geen zin meer hebben en stoppen er dan mee. Die wil je niet voor je slee. De kleuren van hun riem gaf aan hoe groot hij is. De grootste  had een donkerblauwe riem, de kleinste een roze riem. De husky's die wij als husky kennen, noemen ze hier een Hollywood of Disney husky. Hier hebben de husky's allerlei kleuren.

Foto’s

2 Reacties

  1. Miranda:
    30 januari 2020
    WOW, gaaf zeg
  2. Marilena:
    31 januari 2020
    Super gaaf