Geyser en Gullfoss

Vandaag was weer een nieuwe leuke dag. We begonnen met een ontbijt dat bestond uit geroosterd brood en yoghurt het was erg lekker en we hebben er van genoten. Daarna zijn we onze spullen gaan pakken en in de auto gegaan.
Na één tijdje rijden kwamen we bij geisers. Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn we er naar toe gelopen eerst zagen we alleen rook maar later een gat in de grond waar borrelend water uit kwam. Er stond een bordje bij dat  het water 80-100 gr. was. Door het beekje dat er naast liep stroomde echt warm water. We hebben daar wat gedronken. er was daar ook een moestuin achter glas waar je ook kon zitten. We hebben het geprobeerd maar het was daar niet normaal warm dus we zijn weer naar buiten gegaan. Daar zaten we op grote houten stoelen.

Na weer een stukje rijden kwamen we bij een hele grote waterval (Hraunfossar/Barnafos) van wel meer dan 20 meter lang, na veel foto’ s later zijn we naar het restaurant er naast gegaan. Daar hebben we cola voor mij gekocht en chocola, we zijn erna weer in de auto gegaan. Toen zaten we lang in de auto over een hele grove gravel weg, halverwege zijn we toch maar omgedraaid omdat we eigenlijk naar Reykholt wilden. Daar woonde vroeger Snorri Sturluson. Hij was een bekende schrijver die vertelde over de trollen en Elfen. We hoopten daar iets van zijn verhalen te kunnen zien, maar we zagen alleen een hot tub waar je niet in mocht en een vervallen boerderij. Beetje jammer, we hadden ook bedacht dat we in Reykholt konden lunchen ,maar dat kon niet dus toen waren we 20 min gereden voor niks, daarna reden we enkele keren verkeerd voordat we de juiste route hadden gevonden.

Uiteindelijk op de juiste weg hebben we bijna onder een waterval gepicknickt. Het was leuk om zo aan de rand van de doorgaande route aan het  water te zitten. Brood met jam smeren met je vinger, we hadden geen mes bij ons. Stenen gooien in het water naar een grote steen. 

Daarna gingen we op weg naar Geyser en Gullfoss. We hadden het advies gekregen om de geiser en de waterval, of in de avond of vroeg in de ochtend te bezoeken, op deze manier ontloop je de bus toeristen. Wij gingen in de avond.
De eerste was een veld met een heleboel geisers. De stokkur geyser was actief en spoot eens in de 5 minuten of zo een hele lading heet water de lucht in. Heel bijzonder was dit. Het rook niet zo lekker. De stoom die neer daalde was warm, maar omdat we er ver genoeg vanaf stonden was het niet heet.

De Strokkur is een geiser in het zuidwesten van IJsland. Op een steenworp afstand ligt Geysir, de geiser waarvan de naam gebruikt werd om dit natuurlijke fenomeen een naam te geven. De Strokkur heeft regelmatige erupties om de 4 tot 8 minuten. De Strokkur werd na een aardbeving in 1789 actief en bleef ruim honderd jaar regelmatig tot uitbarstingen komen. Door een aardbeving in 1896 werd de watertoevoer van de geiser geblokkeerd, waardoor deze inactief werd. In 1963 werd de waterweg door de lokale bevolking schoongemaakt en sindsdien heeft de geiser weer regelmatig erupties. De geiser is 23 meter diep. Daar heeft het water een temperatuur van 120°C, maar door de heersende druk gaat het water niet koken. Op 16 meter diepte is de druk laag genoeg geworden, en kan het hete water tot dampvorm overgaan. Deze plotseling ontstane damp zoekt zich een uitweg, en sleurt de bovenliggende waterkolom met zich mee. Een eruptie is het gevolg. Strokkur betekent karnton. De geiser dankt deze naam aan het feit dat het wateroppervlak tussen twee erupties door nogal op en neer kan bewegen, gelijk aan melk in een karnton

De tweede was een enorme waterval (gullfoss). We hebben er al heel wat gezien deze vakantie, maar zo groot als deze hadden we nog niet gezien. Het water viel met veel geweld in een gat, wat veel water weer deed opspatten. Als je er langs liep leek het dan ook alsof het regende.  Hij heet ook de gouden waterval omdat als de zo’n schijnt er een regenboog boven de waterval te zien is, natuurlijk door het opspattende water en de zon. Wij hadden het geluk dat de zon scheen toen we er waren en zagen dus ook de regenboog. 

We waren er rond 18:30 uur weg en zijn daarna gaan eten. Het restaurant dat we vonden was met een springkussen bij een camping, waar Kiki meteen contact maakte met Nederlandse kinderen. René en ik hebben na het eten nog een potje zitten kaarten. Zo had Kiki even de tijd om te spelen.

Bij ons huisje (Minnibogir) aangekomen, bleek dat er geen goed huisje meer was voor ons. We hadden geen idee wat we geboekt hadden, maar er was nog een 3 persoons huisje, dus prima dachten wij. Toch vonden ze het hier niet voldoende en kregen we ter compensatie een ontbijtbox, dat was fijn want we waren vergeten om boodschappen voor het ontbijt de doen, en een nieuw huisje de volgende dag.