Las Vegas aankomst

Vandaag vlogen Ravi, Isa, Kiki en ik naar Las Vegas. Het was een reis met ups en downs. 
Om 6.00 stonden we op station Nijmegen om er achter te komen dat de eerste trein niet om 6.15 uur maar om 7:15 uur zou vertrekken. Gelukkig kon René ons wegbrengen en met de verwachtte drukte op Schiphol waren we ruim op tijd. Ik vond het wel gek om René weer weg te zien rijden ons achterlatend op Schiphol.

In de rij bij de incheckbalie was het druk, maar net toen wij in de rij wilde aansluiten ging de incheckbalie dicht en moesten we in een andere rij inchecken. Deze ging net open dus er stond nog niemand in de rij. Dat ging lekker vlot. We kregen alleen nog geen stoelnummer. Deze moesten we bij de gate vragen. Daarvan werden we wel even zenuwachtig, maar we zouden zorgen dat we op tijd waren in de hoop dat we bij elkaar konden zitten. Ook de douane ging vlot en we aten al snel aan een ontbijtje met een kopje thee. 

Toen we bij de gate kwamen en onze tickets gaven, werden deze ingenomen en ze zou er op terugkomen. Na 10 minuten wachten stond er een stewardess  naast ons met de vraag of ze iets voor ons kon doen. Wij gaven aan dat we nog geen stoelnummers hadden en dat we daarop aan het wachten waren. Toen zei ze dat  ze hoopte dat we een stoelnummer kregen omdat het erg druk was in het vliegtuig. Met andere woorden; we waren overboekt en nu moesten we hopen dat er nog gaatjes vielen. Het huilen stond ons nader dan het lachen en hadden enorme stress ( behalve Ravi). We wilden zoooo graag mee met het vliegtuig, we hadden er zoveel zin in! Weer ruim een kwartier later werden we geroepen. We mochten mee! maar zaten niet bij elkaar. Het kon ons ineens niets schelen, als we er maar in zaten. De steward in het vliegtuig heeft zijn best gedaan om in ieder geval Kiki en mij bij elkaar te krijgen, maar het lukte niet dus gingen we naar onze stoelen. We zaten op rij 12-14-16 en 18. Gelukkig wilde de buurman van rij 16 ruilen met rij 18 waardoor Kiki en ik toch samen konden zitten. 
De steward vertelde dat veel mensen een stoel reserveren. Ze kiezen als ze met z’n tweeën zijn een stoel bij het raam en in het gangpad in de hoop dat de middelst stoel dan leeg blijft. Hierdoor kunnen veel mensen niet meer bij elkaar zitten en levert het veel extra werk op. Ook vertelde hij dat er 6 mensen echt achter zijn gebleven, omdat er gaan stoel voor ze was. Pff, wat een geluk hadden wij! Door dit gedoe zijn we wel bijna een uur later weg gevlogen. Gelukkig vlogen we wind mee en zijn we toch op tijd geland. 

Andre Hazes zat ook in het vliegtuig bij ons. Hij moest naar dezelfde wc en daardoor vanuit eerste klas langs onze stoelen op. Ook kwam zijn koffer van dezelfde band. Er was niemand die er naar toe ging. En eerlijk is eerlijk, ik had het waarschijnlijk niet gezien als de mensen voor mij in het vliegtuig niet ineens met hun telefoon klaar zaten om een foto te maken. Het grappige was is dat hij via het andere gangpad terug liep naar zijn stoel en ze dus geen foto konden maken. 
Ravi herkende hem wel toen hij op een randje bij een raam om zijn vrienden zat te wachten, ik was er toen ook gewoon voorbij gelopen. Ik dacht dat deze beroemde mensen wel een eigen wc hadden in het vliegtuig en dat hun bagage voor hun werd afgehaald en minstens dat ze het eerst uit het vliegtuig zouden gaan om met een busje naar de douane gebracht te worden. 
Arme sloebers! Je kunt beter in een rolstoel. zitten als je gaat vliegen, dan is dat allemaal ( op de eigen wc na) wel geregeld! 
De koffer lagen al op de band toen we bij de band kwamen.  We hadden nog wel 3 spannende dingen voor bij de douane. Isa heeft Tramadol in haar tas. We denken alle formulieren te hebben, maar je weet maar nooit, ik had op het Esta formulier het verkeerde hotel aangegeven ( we hebben een ander hotel gekregen dichter bij de strip, maar dat was ik bij het invullen vergeten. Gelukkig werd er nergen naar gevraagd en Kiki haar Corona app deed het niet. Ik had wel haar gele boekje mee met de vaccinatie maar je weet maar nooit, het is Amerika. Gelukkig werd er nergens om gevraagd en stonden we snel buiten.
WE ZIJN IN LAS VEGAS! 

Met de taxi naar ons hotel ging soepel, totdat we de taxi chauffeur moesten betalen. Mijn pinpas deed het niet. Ik he’d hem ( op het nippertje dan wel maar torch) wel op wereld pas gezet, maar hij deed het niet. Gelukkig had Ravi zijn creditcard bij zich! Toen inchecken bij het hotel, weer een verrassing, ze kon ons niet vinden inzet systeem. Paspoort gegeven voor de namen, Ja gevonden, maar we zonden er vorige maand in! Dan gaat je hartje wel weer wat harden kloppen maar ik wist zeker dat het goed stond op de bevestiging en ik ging nu zeker niet meer naar huis! Toen de bevestiging gegeven van de reisorganisatie. Daar stond het goed op dus opgelost. Borg pinnen, pinpas doet het weer niet! Gelukkig doet hij het wel bij de geldautomaat, dat hebben we meteen geprobeerd in het hotel! Het kost maar 5 dollar per transactie!

Onze hotelkamer is net een groot appartement, heerlijk! Koffers gedropt en naar buiten! Pff wat is het warm in de zon! Het brand gewoon op je huid. ( het was 17.00 uur) 

nu is het 22.00 uur hier, we zijn 26 uur wakker, ik ga slapen. Morgen ga ik de tekst foutjes herstellen en verder schrijven. Nu eerst slapen.