Reisdag naar Vik

Vanmorgen zijn we vroeg (7:45 uur) vertrokken omdat de reis naar onze volgende slaapplaats 6 uur was. We hoopten ook nog tijd te hebben voor wat bezienswaardigheden, dus daarom vroeg op pad.

We hebben onderweg 2 nieuwe kleuren hooibalen gevonden, blauw en geel. 
Regelmatig gaan we over een bruggetje over het water. Deze bruggen zijn eigenlijk wegversmallingen. Je kunt er maar met 1 auto tegelijk overheen. Wie het eerst komt, mag eerst. Gelukkig is het heel rustig onderweg en moeten we zelden wachten voor de brug. 
Wat we wel regelmatig moeten is aan de kant voor schapen op de weg. Dat had ik al eerder geschreven geloof ik, maar het blijft bijzonder dat die schapen niet aan de kant gaan. 
Langs de grote weg kom je nauwelijks een tankstation, restaurant, vuilnisbakken of toilet gebouw tegen. We hebben daarom koekjes, drinken, afvalzak en wc papier in de auto (die we natuurlijk niet in de natuur weggooien). Tanken doen we in ieder dorpje omdat je niet weet hoe lang het duurt voordat je het volgende tankstation tegen komt. 
De dorpjes hebben een tankstation, vaak meerdere restaurantjes een supermarkt, een zwembad, een apotheek en een kerk. Heel af en toe is er een ice-wear of een souvenir winkel, maar meestal is het tankstation de souvenir winkel. Op Reykjavik na hebben we nog niet echt andere winkels gezien dan deze.

Onze eerste stop was bij de Fjalfafgljufur kloof

Fjaðrárgljúfur is een groene kloof. Hij is wisselend breed, ongeveer 100 mr hoog en 2 km lang. De kloof loopt door een hyaloclastisch (zacht granulair) gesteente, waar zich lagen gestolde magma en andere intrusies in bevinden. De gehele formatie is zo´n 2 miljoen jaar geleden ontstaan. Toen de ijskap zich aan het eind van de ijstijd terugtrok, ontstond er aan het begin van de huidige kloof een diep meer in een door de gletsjer uitgeslepen vallei. Het water werd door een afsluitende laag gesteente tegengehouden. Het overtollige water stroomde over de rand en begon de kloof uit te slijpen. Met het verder smelten van de terugtrekkende gletsjer werd er steeds meer puin naar het meer gevoerd, waardoor deze zich met sediment vulde. Het resultaat was dat er een krachtige waterstroom uit het meer op gang kwam, die de afsluitende steenlaag en de zachte hyaloclastische laag ervoor verder erodeerde. Uiteindelijk werd ook het sediment in de gevulde vallei weggesleten en nam de waterstroom geleidelijk af tot het huidige niveau.

We hebben een kleine wandeling gemaakt langs de bovenkant van de kloof. Het was mooi om van bovenaf de kloof in te kijken. Het water er doorheen stroomde niet zo hard. Ik denk dat we er mooie foto’s hebben gemaakt. Het wordt nog lastig kiezen als we thuis komen denk ik! Toen we daar bij het enige restaurantje wilden eten was hij afgehuurd door een groep en werden we naar een dorpje 6 km terug verwezen of 17 kilometer verder richting Vik. We kozen voor het laatste.

Toen zijn we gestopt bij de stenen mannetjes. En groot veld met steen mannetjes. Ik vroeg me af of ze gelijmd waren, maar nee het zijn echt allemaal losse stenen die zijn gestapeld. In het hele land kom je deze stapels stenen tegen, maar waarom eigenlijk....

 Een steenmannetje is een stapel van natuursteen, het maken hiervan gaat terug tot de bronstijd. Er kunnen diverse dingen mee worden bedoeld. Vroeger werden er soms graven mee aangegeven, de top van een heuvel/berg kan worden aangeduid, meerdere mannetjes na elkaar kunnen een pad in de bergen of over een gletsjer markeren, wandelaars nemen soms een steen van onderaan de berg mee naar boven om daar op een stapeltje te leggen en stapels stenen worden ook wel eens gebruikt om een historische gebeurtenis aan te geven. 

Tegenwoordig kun je volgens eeuwenoude IJslandse traditie een aantal lavastenen opstapelen. Dit vergroot de kans op een veilige overtocht en reis! 

Daarna zijn we naar de skogafoss waterval gegaan. Daaronder hebben we eerst wat gegeten en gedronken (Tuc koekjes en ranja, bIj gebrek aan beter). Ook nu hadden we mazzel omdat de zon heel fel ging schijnen verscheel er een hele mooie regenboog. Die we ook nog eens mooi op de foto kregen met Kiki. Daarna zijn we naar boven gelopen via een trap. Kiki is daar op de rand naarst de waterval gaan zitten, dat vond ik heel spannend, maar het ging gelukkig goed. 

De laatste stop was achteraf wel heel bijzonder. We gingen nog even in het water van een bron ‘zwemmen’ (seljavallalaug). Nadat we de auto geparkeerd hadden zijn we gaan lopen. Er liepen mensen voor ons en die leken de weg te weten. Het was niet eens een pad waar we over liepen het was gewoon over de rotsen en door beekjes heen. De wandeling was een kleine kilometer lang. Toen waren we er. Het was een betonnen bak waar het hete water in opgevangen werd waar mensen in zaten. Wij zijn ons gaan omkleden in een kaal betonnen huisje en daarna het water in gegaan. Het water was heerlijk warm, de bodem was erg glibberig van de alg, je moest voorzichtig lopen of zwemmen. Het water werd continue aangevuld en het water dat teveel was ging eruit in de beek naast het zwembad. 

Hierna zijn we naar ons appartement gegaan. Country hotel Anna) Wat een mooie plek en compleet en mooi huisje. Alles leek wel nieuw! We hebben daar in het restaurant gegeten. We hadden de keuze uit, rendier, vis of gans. We kozen voor een gans burger. Deze was heel lekker, zo zie je maar ... ik had er niet voor gekozen als er een andere keuze op het menu was geweest omdat het toch een gek idee is om gans te eten.