Snaefelsness 2.0

Wat was het een leuke, avontuurlijke, speciale dag dit was zeker een van onze hoogtepunten in IJsland. We begonnen met een ontbijtje. Ik had de tafel gedekt en ben bij pap en mam in bed gekropen. Ze stonden op en zagen dat de tafel al gedekt was. Dat was fijn want zo konden we meteen door.

We zijn de rondweg van Snaefelsness op gegaan en onderweg kwamen we veel mooie dingen tegen. We zijn eerst naar een  water bron (olkelda) gegaan daar kwam Spa rood uit de grond. Het smaakte erg naar ijzer, maar schijnt wel gezond te zijn.  Dat vonden ik en mam heel vies. (met ranja erin was het wel te drinken)

Daarna zijn we naar een strand (Ytri Tunga) gegaan met goud kleurig zand. Er lag een aangespoelde walvis op het strand. (Papa denkt dat het een potvis was). Die lag er al even. Daar waren zeehonden en we hebben er 5 gezien. 

Na heeft Kiki geen zin meer om verder te schrijven, dus neem ik het over. Ze heeft papa gestrikt om te gaan kaarten.

Onderweg kwamen we langs het oudste (1847) houten kerkje (budakirkja) van IJsland.

In het gehucht Búðir, voormalig handelsnederzetting en ankerplaats, staan nu alleen nog een hotel en een zwart kerkje: Búðakirkja.
Het is één van de 3 zwarte kerken op IJsland.
Deze kerk is zwart omdat de buitenzijde van het hout is geschilderd met pek net als de romp van een boot. Dit om het te beschermen tegen de harde IJslandse elementen. Het werkt vrij goed, gebouwen die op deze manier behandeld zijn hebben het al meer dan 100 jaar overleefd.
Het huidige kerkje is gebouwd in 1847, maar geheel herbouwd in 1985-1986.
Binnen staat een kerkbankje dat met de rug naar het altaar is gezet. Deze was speciaal bedoeld voor huwbare meisjes die hierdoor duidelijk zichtbaar voor de kerkgangers konden worden geëtaleerd.

Een klein stukje verder zagen we een aantal auto’s staan. We hadden nog niet veel mensen gezien, dus dachten misschien is daar wat te zien. Dat was er zeker! Het was een prachtige kloof (raudsfeldsgja) waar je na een wandeling door het lava veld, langs een waterval op, naar toe liep. Om in de kloof te komen moest je door een beekje waarbij je probeerde je voeten droog te houden door over de keien die in de rivier lagen te stappen. In de kloof was een waterval waar je op kon klimmen om dieper de kloof in te gaan. De lichtval in de kloof was prachtig!

In het oude vissersdorpje Arnarstapi, hebben we geluncht. Kiki had pizza en wij fish and chips.

Om 14:00 uur hadden we een begeleidde tour in een lava grot (vatnshellir). Toen we daar stonden te wachten kwamen de we eerste Nederlanders tegen. We dachten al dat we de enige waren! 
De grot was 35 m diep. We gingen met ijzeren trappen naar beneden met onze helmen op en zaklampen om de nek. Er waren geen paden gemaakt omdat, zoals de gids zei, IJslanders er niet van houden als je het werk van de natuur aanpast. Daarom waren de zaklampen van belang, we moesten goed uitkijken waar we liepen. De gids had een grote zaklampen om ons van alles aan te wijzen, wij mochten alleen op de grond schijnen. De lava grot was 8000 jaar oud en de vulkaan waardoor deze grot ontstaan is, is ongeveer eens in de 2000 jaar actief met een marge van 100 jaar. Het is nu ruim 1800 jaar geleden dat hij voor het laatst was uitgebarsten is. Gelukkig had hij vandaag nog geen plannen, die vulkaan.

Het was koud ( 3 gr) en vochtig in de grot. Het druppende water was regenwater dat door de lava stenen heen kwam. De temperatuur is er altijd hetzelfde. Toen we weer buiten kwamen was het droog (het had bijna de hele ochtend geregend) en warm (12 gr) ten opzichte van in de grot. De rest van de dag is het droog gebleven.  

Onverwacht kwamen langs een prachtige waterval (Svodufoss). Daar konden we langs omhoog lopen en zowel van boven kijken als van beneden af mooie foto’s maken. Het grappige was dat we vanuit daar een vliegveld ( piepklein maar wel met een geasfalteerde landingsbaan) konden zien en een heel mooi kerkje op een berg. We zijn veel kleine vliegveldjes tegen gekomen in de 2 weken dat we hier waren. 

Ook onverwacht kwamen we langs Saxhol krater. We konden de vulkaan opklimmen en in de krater kijken. De krater vond ik niet zoveel voor stellen, maar het uitzicht op de lava velden was weer heel bijzonder. 
Als laatste op ons lijstje van vandaag stond Kirkjuffelfoss waterval. We vonden deze waterval niet zo bijzonder, maar omdat je er een mooie foto kunt maken met de Kirkjuffelberg op de achtergrond staat hij op de toeristen lijst. Wij kwamen er pas achter toen we thuis waren dat we de foto van de andere kant hadden moeten maken. Daar waar al die Chinezen stonden met hun grote lens camera’s.

Ondertussen wat het 18:00 uur en zijn we terug gegaan naar ons huisje. Het was een mooie dag, veel gezien en beleefd. Wat ons opvalt is dat het zo rustig is overal. Op die drukke plaatsen waren hooguit 50 mensen. Dat was bijna niet. Iedereen rijd rustig, de natuur verandert iedere 10 minuten. Dan is het groen, even later zit je tussen de vulkanen en lava velden, zwart en rood, en dan weer tussen de watervallen en meertjes. Iedere keer weer een plaatje! Er staan weinig huizen. We zien weinig bomen en dieren. Wel wat schapen en paarden, maar niet in grote groepen. Er is een grote rondweg, maar zodra je van deze weg af gaat zijn het gravel wegen. Meestal fijne stenen maar soms ook grof met veel gaten en kuilen.