Zululand

Vanmorgen was ik vroeg op omdat ik nog iets moest regelen. Hiervoor had ik WiFi nodig dus zat ik om half 8 bij de receptie. Ik was rustig mijn ding aan het doen toen ik opschrok van de apen die uit de bomen kwamen kijken wat ik aan het doen was. 

De taxi heeft ons om 9.30 uur opgehaald voor ons uitje naar Zulu land. Wij waren de enige van de groep die wilden gaan. Om 11.00 uur begon de rondleiding. Een enthousiaste Zulu begon de rondleiding met dat we allemaal een steentje moesten pakken. Dat deden we. Toen kwamen we bij een stapel stenen. We moesten op ons steentje spugen en op de stapel gooien. Bleef hij bovenaan liggen, dan kreeg je geluk. Rolde je steentje naar beneden dan kreeg je pech. Gelukkig bleven onze steentjes boven liggen. Kiki had er alleen niet op gespuugd, dat vond ze wel echt te vies!

Bij de stenenstapel was een klein dorpje gemaakt voor uitleg hoe het werkt (te) bij de Zulu's. In een rondje staan een aantal huisjes. Dat is van 1 man. Het grootste huis is voor de vieringen. Dan heb je een huis voor de man en voor zijn vrouwen ieder een eigen huis. Een hut voor de voorraad van het eten en drinken, een keuken en een jongens en een meisjeshut. Vanaf dat de kinderen een jaar of 10 zijn slapen ze niet meer bij hun moeder. 

Wanneer een jongen verliefd is op een meisje en het meisje schud hem zijn hand, dan plant hij een vlag bij zijn dorp. Gaat daarna naar de vader van het meisje en betaald hem minimaal 11 koeien. ( tegenwoordig maar er ook met geld betaald worden, maar 2 koeien moeten er in ieder geval betaald worden voor het eten op de bruiloft.) Als het een meisje van adel is dan in het minimaal 25 koeien. Meisje gaat dan in het dorp van de man wonen. 

In het dorp werden speren gemaakt en schilden. Maar er werd ook eigen bier gebrouwen van graan en mais. Dit bier mochten we proeven. Het zag er uit als modder, maar was eerst zoet en daarna zuur van smaak. Ik heb wel eens lekkerdere drankjes gedronken!

Na de rondleiding is er nog voor ons gedanst in de feesttent en daarna gingen we weer terug naar 'huis'. Onderweg nog uitgebreid met de taxichauffeur gesproken over de zulu's. Hij is zelf ook een Zulu. Tegenwoordig hebben de mannen bijna allemaal maar 1 vrouw. Het huwelijk is nog steeds traditiegetrouw, maar na de wettelijke bruiloft (white wending). Alle huizen van zulu's hebben een extra (rond) hutje erbij. Dat is waar de vieringen gehouden worden. In de heeft en winter hebben ze veel last van stormen, onweer en bliksem. Hier overlijden veel mensen aan doordat de rieten daken snel vlam vatten. Veel zulu's werken in de stad en wonen daar in een township. Eens per 1 of 2 maanden gaan ze naar huis. De werkgelegenheid in hun 'hometown' is schaars vandaar dat er veel in de stad werk zoeken. Ook de vrouwen.

Vol van alle indrukken is Kiki meteen met de kinderen het zwembad in gedoken en zijn Rene en ik nog even naar het strand gewandeld. Daar zwommen nog walvissen voorbij. Heel in de verte zagen we ze springen en blazen!