Otavalo

Vanmorgen om 7.00 uur zaten we weer aan het ontbijt. Daar hadden we een onbekende vrucht dat leek op een passievrucht maar slijmeriger en grotere harde pitjes. Dat was lekker zoet. Onderweg hebben we een cherimoya en een cocablad geproefd van het cocablad kreeg ik een wat tintelende tong toen ik een klein stukje kauwde Ik heb nog een blad om er thee van te trekken. Ik ben benieuwd of iK me dan anders voel. Volgens Wikipedia is het gezond 😊

Wikipedia Coca (Erythroxylum coca) is een plant die zijn oorsprong vindt in Zuid-Amerikaen die groeit op grotere hoogte. Cocabladeren worden in Zuid-Amerika in de Andes gekauwd als middel tegen hoogteziekte. De vrijkomende stof werkt ook stimulerend en onderdrukt hongergevoel. De plant wordt ook in producten als tandpasta verwerkt.  ( en is de basisgrondstof voor cocaïne)

Vanuit Quito zijn we vertrokken naar Otavalo en onderweg hadden we een stop bij een mooi uitkijk punt om foto’s te maken. Daarna in Otavalo aangekomen voor een wandeling langs een stromende beek naar een mooie waterval. We hebben toen de alternatieve route terug gelopen over paadjes door de natuur, langs een paard dat er ineens alleen stond en een houten hangbrug.

Bij de wc stond een oude man bij de deur. Voor 20 cent kreeg je wc papier, muziek, een snoepje en dansles. De man leerde ons dat je kleine pasjes moest maken bij deze muziek en deed dat lachend voor. Bij de wc koop je wc papier voordat je naar het toilet gaat. Er is geen wc-papier op het toilet zelf.

Onderweg zijn we ook nog gestopt bij een muziek lokaal. Daar kregen we te zien hoe panfluiten worden gemaakt van bamboe. Aansluitend ging de man die de instrumenten had gemaakt al zijn instrumenten bespelen. De instrumenten kwamen allemaal uit Ecuador, Bolivia en Peru. Daarna ging hij met twee van zijn volwassen kinderen een liedje voor ons spelen en zingen. Dit was erg leuk om mee te maken. Als laatste kregen we de kans om nog wat zelf gemaakte souveniertjes te kopen.

Toen weer de bus in naar het centrum van Otavalo waar we eerst even wat gegeten hebben.
Otavalo is een veilige stad. Je ziet wel veel beveiligers, maar je kunt hier prima zelfstandig de stad verkennen. In Quito was dit anders. Daar mochten we niet zelfstandig de straat op en bij ieder hotel stond een beveiliger. Ze zijn vriendelijk en behulpzaam en helpen je oversteken met ‘ klaar over’ bordjes. ( Al was het een hele rustige straat met weinig verkeer, haha) 

Op een groot plein midden in de stad was een markt waar ze veel lokale spullen verkochten zoals sieraden, hoedjes, poncho’s, schilderijen en nog veel meer. Hier hebben we een poos rondgestruind. Toen we later nog door wat andere straatjes liepen stond er een vrouwtje met een kruiwagen vol met hele grote aardbeien en druiven te koop. We hebben voor drie dollar van beide een zak gekocht. En ze waren, op de pitjes in de druiven na, lekker, vond Kiki. René en Bianca vonden de pitjes niet erg. Toen naar het hotel, ingecheckt en lekker zitten kaarten met enkele reisgenoten. 

‘S avonds met z’n allen in een leuk locale restaurant gegeten. En toen lekker om 21:00 uur naar bed. Hopelijk slapen we nu voor het eerst wel door tot morgen vroeg.