Vulkaan beklimmen

In de buurt van Riobamba staat de hoogste vulkaan van Ecuador. Vanaf het midden van de aarde gemeten is hij 2 km hoger dat de Mount Everest . Aangezien de aarde niet rond maar ovaal is van vorm is, hangt het dus af vanaf waar je meet, want als je meet vanaf het zee niveau is het niet helemaal waar.

Wikipedia: Omdat de hoogte van een berg traditioneel wordt gemeten vanaf zeeniveau, wordt de Mount Everest (8.848 meter) beschouwd als de hoogste berg op aarde. Men zou echter evengoed kunnen stellen dat de hoogste berg op aarde de berg is die het verst verwijderd is van het middelpunt van de aarde. Volgens deze definitie is de Chimborazo de hoogste berg op aarde; met zijn top op een afstand van 6.384 km van het middelpunt van de aarde is hij meer dan 2 km hoger dan de Mount Everest (6.382 km). Dit komt doordat de diameter van de aarde het grootst is op de evenaar,  (De straal van de aarde is aan de evenaar ongeveer 21 km langer dan aan de polen.
 

Wij zijn met de bus naar 4800 meter gereden en vanaf daar zijn we de laatste 200 meter hoogte naar boven gelopen. Dat was het iets minder dan 1000 meter wandelen. Appeltje eitje toch? Het was een helse tocht! Al vrij snel kreeg ik een heel drukkend gevoel boven op mijn hoofd. Dat zakte wel een beetje. De eerste 500 meter waren pittig, maar met voldoende rustmomenten en stapje voor stapje ging het wel, maar toen werd ik heeeeeel erg misselijk en groen van kleur. Ik had tintelende handen en benen. Het zuurstof niveau in de lucht was op dat moment nog ongeveer 12%. Daar had ik veel last van. Ik besloot even te rusten en weer terug naar beneden te lopen. Mijn lichaam herstelde zich vrij snel en toen vond ik het toch jammer om terug te gaan, dus toch maar weer door naar boven. Om de 10-20 meter moest ik even stoppen om weer op adem te komen, mijn benen waren dan zwaar en mijn handen gingen tintelen. We waren allemaal euforisch toen we op 5.038 meter aan kwamen. Dit had ik echt onderschat. René was al boven toen ik aan kwam, hij heeft langere benen en minder last van het zuurstof tekort. Kiki was al snel naar beneden gegaan, ze was misselijk. 
Toen we terug kwamen bij de bus was ze erg warm. Ze is met paracetamol gaan dutten in de bus.

René en ik zijn toen op de mountainbike gestapt om de vulkaan vanaf 4800 meter naar beneden te fietsen tot 3200 meter. Het was 31 kilometer en we hebben er iets meer dan een uur over gedaan. René had na 15 minuten fietsen ineens veel last van zijn hoofd. Ook van de zuurstof in een stuk waar het heel hard waaide en we op een vlak tegen de wind in moesten fietsen. Het eerste stuk van de tocht was onverharde weg en best spannend het laatste stuk was over de weg dat ging best hard. Het was een leuke ervaring.

In het hotel ben ik een kopje heet water gaan regelen. In Ecuador wordt er Spaans gesproken en bijna geen Engels. Dus mijn kopje warm water werd een grappige uitdaging. Ik probeerde uit te leggen dat ik warm water wilde. Hij vroeg naar mijn kamernummers door naar de passleutel te wijzen die ik vast had. Ik liet op mijn vingers zien welk nummer. Hij wilde naar onze kamer omdat hij ( denk ik ) dacht dat er iets was met het warme water op de kamer. Toen maakte ik een drink gebaar. Het leek of hij mij begreep, ging met mij naar de lift en liep met mij naar de kast met flesjes water en wilde mij er twee geven. Toen ik weer probeerde uit te leggen dat het warm water moest zijn liep hij naar de dekenkast omdat hij dacht dat ik het koud had. De volgende poging lukte …. Caliente of fredio. Ik wist dat fredo Italiaans was voor koud dus moest het wel caliente zijn. Té caliente? Si! ( dat woord kon ik in het Spaans). Ik kreeg een mok heet water en een thee zakje, die ik weer terug gaf. Kiki wilde noodles eten en daar was alleen warm water voor nodig. Gelukkig was de man geduldig en vond het net zo grappig als ik.