Dag 2

Vandaag konden we onze auto ophalen na het ontbijt. Toen hebben we Isa opgehaald, die was net terug van de wasserij, en zijn we naar de zoutpannen gegaan. Daar ergens zouden schildpadden te zien zijn in het water. Om daar het water in te gaan was een avontuur op zich. We moesten door water met schelpen en zee-egels ( dus met slippers aan). Toen we het water bereikt hadden moesten we de slippers aan onze armen rijgen om te zwemmen omdat we anders onze slippers  kwijt zouden raken. 
Geen schildpadden voor ons! Achteraf bleek dat we voor de zoutpannen moesten zijn. Wij waren erna gaan snorkelen.

We hebben een jeep met open achterbak. Isa en Kiki zijn daarin gegaan in het stukje naar Jibe city.  Onderweg hebben we veel flamingo’s en pelikanen gezien. Bij het strand. wordt veel gesurfd. Het water is er heel lang ondiep waardoor het water heel warm is maar ook fijn om te leren surfen. Na een lunch van een broodje frikandel, zijn we weer terug gereden naar ons appartement om even te chillen en zwemmen. 

Om16.00 was er een optocht in Rincon, de plaats waar de school van Isa staat. ‘Haar’ kindjes liepen mee met de optocht. Morgen is het DIA DE RINCON. Een groot dorpsfeest. Vandaag was de kinder optocht. We gingen om 16.00 die kant op, ik was een beetje onrustig want het begon toch om 16.00 uur. Maar niemand van de meisjes (eiland vriendinnen van Isa en Britt was bang de optocht te missen. En terecht want rond 17.00 uur was er pas beweging. De optocht bestond uit een truck met in de open aanhanger  mensen die muziek maken en zingen. Achter de truck liep een school in klederdracht van vroeger. Daarachter kwam een nieuwe truck met een andere school erachter. Super gezellig was het, vooral om te zien hoe de kinderen op Isa en Britt reageerden en hoe trots deze juffen reageerden op hun kinderen.

Rincon is de oudste nederzetting op het eiland Bonaire in Caribisch Nederland en de vroegere hoofdplaats voordat Kralendijk deze rol overnam. Het dorp telde in 2020 1.844 inwoners[1] en wordt dankzij de oude tradities, festiviteiten en gewoontes ook wel beschouwd als het culturele centrum van Bonaire.

in de avond was er een kampvuur. Daar was Jeroen met zijn dochters, piano, mondharmonica en gitaar muziek aan het maken en aan het zingen. We lagen er op strandbedjes omheen. Het was warm en donker superknus op de bedjes, Na het kampvuur was het weer bedtijd.